her gece yalnız başına uykuya dalarken dilediğindir "sevgiliyle uyumak".
bir kere onun kollarında uyuduktan sonra, o huzurun tadına vardıktan sonra, yalnız uyumak ölüm olur resmen.
ve onsuz uyuduğun her gecenin inadına, yanındayken uyuyamazsın korkudan...
"uyu hadi hayatım, kapat gözlerini" der ya o sana, "uyuyamam" dersin sen, nedeni bellidir, uyursun ve zaman akar gider.
ya zaman dursun, ya da uyku sonsuz olsun istersin...
kokusunu içine çeker, sıcaklığıyla uykuya dalarsın sonra, uyku inadından üstün gelir ve uyursun uyandığında onun gözlerini göreceğini bilerek...
sözün özü, kir pas içindeki dünyadaki en temiz, en saf, en huzurlu andır, anıdır...
sevdiceğin göğsündeki uyku gibisi yoktur!
