divan edebiyatının en başarılı şairlerinden. baki sarayda zevk u sefa sürerken, fuzuli içinde bulunduğu sefaletten dem vurur dururmuş. şikayetleri saraya ulaşmazmış bile. "selam verdim rüşvet deyu almadılar." dizesi durumu izah ediyor aslında. yalnız, fuzuli ile ilgili yanlış bir bilgiyi düzeltmek gerek bana kalırsa.
bu mahlası, allah karşısında ne kadar aciz olduğunun bilincinde olduğunu beyan etmek üzere aldığını düşünen vatandaş, sana sesleniyorum. fuzuli o kadar ukala, o kadar kibirli, o kadar kendini beğenmiş bir şairdi ki hayatı kıskançlık içinde geçti. şan, şöhret ve makam arzusuyla yandı tutuştu hep. "fuzuli" kelimesi, bilinen "lüzumsuz" anlamı dışında bir anlam daha taşır:
"büyük, muhteşem, eşsiz"
mahlasıyla bile tevriyede bulunan usta şair, aslında ne kadar büyük bir şair olduğunu vurguluyordu bu şekilde.
o kadar büyük bir şair midir peki?
