kendi kendimizi kandırdığımız bir yalanla daha beraberiz.
arkadaşlar kusurabakmayın ama bu yalan bir gerçek. nerde bir yabancı görsek karımızı kızımızı sikecek endişesiyle onları hemen içeriye gönderiyoruz filan. ilk aklımıza gelen bu oluyor nedense. şaşırtıcı değil mi? potansiyel tecavüzcü muamelesi yapmak acaba o derin empati yeteneğimizle mi alakalı?
gezdim arkadaşım. 4 farklı ülke gezdim. isimlerini verip size malzeme yapmayacağım. tanımadığım insanların evinde misafir oldum; hiçbiri bana tacizci muamelesi yapmadı, karısını kızını hapsetmedi başka odalara. oturup insanlar nasıl davranıyorsa öyle davrandık. burada arkadaş diye adlandırılan insanlardan bile daha iyi muamele gördüm.
