arefle yanyana melek ve şeytan gibi duruyorlardı. hayır arefe kıl değilim gönlüm büyük, ona da yer var. arefi de gayet sevimli buluyordum ama birinicliği tabii ki gerçek bir yetenek olan sefa haketti. belki yanında aref değil de oğuz bilmemne olmalıydı ama olsun yine de sefa birinci olacağıdı, besbelliydi.
hürrem sultan taklidini sonsuza kadar dinleyebilirim. o mimikler o gözler ne zaman alklıma gelse salak gibi gülüyorum heryerde.
