fakirlik yüzünden kendisinden vazgeçilmesi gerekmeyecek bir kızı sevmelidir o vakit.
burnu kaf dağında, küçük dağları kendisi yaratmış imajına kendini feci kaptırmış, kraliyet ailesinin tek ve biricik kızlarıymış gibi davranan içi boş vitrin bebeklerinden uzak dursunlar o vakit.
o vakit, sadece sevgiye kıymet veren, ciddi ciddi kuru soğan somun ekmek ikilemine razı, her akşam dışarda yemese de ölmeyeceğinin bilincinde olan, hayata karşı bir duruşu olan kızları sevsinler.
seven sikilir siken sevilir paradigmasından sıyrılıp mazlum delikanlı triplerini rafa kaldırsınlar ve yiğitçe sevsinler. seveni terk etmesinler de sikilmesinler. terk edilmesinler.
ama, yok. nedir efendim? fakir edebiyatı yapmak revaçta olanmış. peki, neymiş efendim? önce erkek erkekliğini bilecekmiş, erkekliğin hesap ödemekten ibaret olmadığını fark edecekmiş. sonra bunu fark etmiş bir hatunu sevecekmiş.
vazgeçmek o kadar kolaymış madem, sevmesinmiş o vatandaş.
