Bir gün telefonum dindar bir şekilde çalmaya başladı. dindar bir şekilde çalışı hbbia nın aradığının habercisiydi. açtım, hemen konuşmaya başladı. yok zekat vermiş miyim! yok umreye gitmeyi planlıyor muyum falan.. ara ara da benim laik ve kemalist olmamla ilgili yakınmalarını dile getiriyordu. sürdüğü hacı yağı kokusu burnuma geldi ve izin isteyip klozete gittim ve kustum efendim. döndüğümde bana nazar değmiş olabileceğini belirtip, nazar duası okumak için çay bahçesinde buluşmayı teklif etti. ben de yapacağım iş olmamasından mütevellit, pes oynamayı bırakıp, bu çember sakallı kardeşimizin davetine icabet etmeyi uygun gördüm.
Gittiğimde benden bir saat önce gelmiş, elindeki tesbihle birşeyler yapıyor ve bir yandan da mırıldanarak yavaşça kafasını sağa sola sallıyordu. masaya oturduğumda kenarına lokum koyulmuş kahvesini görüp şoke oldum. beni farkettiğinde kindar bir şekilde yüzüme bakmaya başladı. sanırım kemalist olmam onu ciddi manada rahatsız ediyordu efendim.
ben ona istiklalde çok klas bir bar olduğunu söyleyip, oraya gitmeyi teklif ettim. nazar duasını okuyup üfledikten sonra bana bara gelmek istemediğini, sandaletleri eskidiği ve yıprandığı için yeni bir çift sandalet alması gerektiği konusunda ayakkabıcıya gitmeyi teklif etti. uzun bir yürüyüşten sonra ara sokaklara girdikçe girdik ve koca şehr-i istanbul da adeta kaybolmuştuk efendim. büyük yeşil bir kapı nın önünde durdu ve bana uhrevi bir bakış fırlatıp, "artık şehveti hayatı bırakıp, islama dönmemin ve hatta akp li olmamın zamanının geldiğini" söyledi. meğerse getirdiği yer sandalet satan bir yer değil, cemaat eviymiş. içeriden maklube olduğunu çok sonradan anlayacağım bir yemek kokusu geliyordu. kapıyı çaldı, badem bıyıklı, çıplak ayaklı, kumaş pantalon ve yakasız gömlek giyen birisi kapıyı açtı.
karşılıklı selamün aleyküm dedikten sonra içeriye girdi. ben çekimser kalıp dışarıda beklemeye başladım. arkasından gelmediğimi farkettikten sonra geri dönüp kapı eşiğinden içlenmiş bir şekilde gözlerimin içine içine sütü dökülmüş bir kedi yavrusu edası ile bakmaya başladı.
aczimendi kılıklı arkadaşlarına toplu bir nah çektikten sonra hızla oradan uzaklaştım.
daha sonra bu konu ile ilgili birkaç telefon görüşmesi yaptık ve küfürleştik hattı zatında. ama ne kadar uyuşturulmuş ve yıkanmış bir beyine sahip olsa da sonuçta insan arkadaşını bir anda silip atamıyor efendim. daha sonradan ramazan da davul ihalesine girecek olan arkadaşıma nasihatlarda ve masturbasyonun kötü bir şey olmadığı hakkında telkin ve tesbitlerde bulundum.
