bunu isteyenleri bu şekilde düşünenleri, gelecekte ülkenin nufusu 100 milyona dayandığında, enerji ihtiyacı olduğunda görmek isterim.
bu anlayış 2003 yılında tezkere görüşmeleri yapılırken "savaşa hayır" da ortaya çıkmıştı. gördük hayır dedik de ne oldu? atatürk'ün vasiyeti olan, misak-ı milli sınırlar içinde yer alan kuzey ırak ta kontrolü tamamen kaybettik, pkk terörünü daha da azdırttık ve binlerce şehit ve gazi verdik, sözde "savaşa hayır" idi, savaşa girsek inanın anca bu kadar şehit verirdik.
şimdi aynı anlayış yine hortladı, "nükleere hayır" diyorlar, örnek olarak japonya yı gösteriyorlar, adamlar 40 senede bir olağanüstünün de üstü birşey yaşadılar, bunda zaten birşey yapamazsın, ama adamlar yine de sağlam yapmışlar direndikleri kadar direndiler. sağlam, çevreye uyumlu şekilde yaparsan olağan üstü şeyler olmadıktan sonra birşey olmaz.
bu "hayırcılar"direndi kazandılar diyelim vazgeçildi, tamam bundan seneler sonra torunları soğuktan tir tir titrerken, o yaşlı gözleri ile onlara bakarken akıllarından "ya gençken nükleere hayır diye karşı çıkmıştık hata yaptık herhalde" diye düşünmezler inşllah. aynen bugün "savaşa hayır" diye tutturmanın pişmanlığını yaşadıkları gibi.
