yarın 22 senedir yaşadığım şehrimden, işimden, annemden, kardeşimden ayrılıyorum sözlük. yepyeni bir şehirde, yepyeni bir hayata başlamama yaklaşık 36 saat kaldı. 2 gün öncesine kadar gitmeyi o kadar çok istiyodum ki, Şimdi ise içimi garip bir hüzün kaplamış durumda.*
Her dakika aynı şeyi düşünmek öyle bir koyuyor ki insana, kardeşimden ayrılacağım o son saniyeler aklıma geldikçe gözlerim doluyor. bazen s*kerim işini deyip vazgeçesi geliyor insanın ama yapamam sözlük, 36 saat sonra gidiyorum.
elveda izmir, umarım ileride yollarımız yine kesişir.
p.s.: Ölüme gidiyorum gibi anlattım ama hakikaten o kadar koyuyor...
