mutlu olmaktansa mutsuz olmayı daha çok seven bir bünye olarak, yüzeye deoğru değil dibe doğru yüzüyorum gururla.
kendimi ne anne ne de bir eş olarak hayal etmediğimden, evlilik fikrinden oldukça uzağım.
zaten aile kavramı ebemi sikti yıllar yılı, bu kadar delik deşik bir kalbe sahipken neden evleneyim?
hele çocuk benim neyime onu hiç bilmiyorum. olsa diyorum bazen, ne de güzel olurdu. sonra koşullara bi bakıyorum, kendime sövüyorum sınırsız bir hayal gücü ile.
- buraya yazdığım şeyi silmeye karar verdim. pardon erteledim. yakında bir editle karşınızda olabilir. coming soon... -
alkol hayatımda sahip olduğum en güzel şey, ha bi de sigara. bazen reenkarnasyona inanıyorum sanırım. hatta galiba ben tanju okan' ım...
ha bi de bi zamanlar yaprak dökümü diye bi dizi vardı, üniversite 2. sınıftaydım ben o ara. o ilk bölümlerinde ne ağladım anasını satayım.
ben ağladıkça köpeğim göz yaşlarımı yalardı. bazen düşünüyorum da insanlar hayvanlardan daha haysiyetsiz.
ha bi de ''ağlamayı sevmem ben, kendimi pek üzmem. şarkılarda mutluluğu yaşarım ben.'' sözlerine sahip o malum yavuz çetin şarkısı beni hayata bağlıyor sanırım.
şayet o adam o gün o köprüden atlamamış olsaydı, günün bu saatlerinde o köprüden onunla beraber atlama planı yapıyor olabilirdik.
son olarak ''göt'' demeyi seviyorum. ö harfinde garip bi inceltme yapınca, pek bi hoş geliyor kulağa. göt lan. göt işte. göt göt göt göt göt...
a hey a hey...
