ozamanlar lise 2 deyim. sevgilim iznik de ben bursa da oturuyorum. sırf onu göreyim diye her hafta sonu izniğe gidiyorum. bir gün yine cepte var 10 lira oda geliş gidiş yol parası. telefonda kontör de yok. neyse; gittim yine izniğe. kontör olmadığı için arayamıyorum. kapısının önünden volta atıyorum belki beni görür diye. belki; bakkala ekmek almaya gider de onu görürüm diye. ama nafile gelen giden yok. sabahtan akşama kadar kedi gibi dolandım kapısının önünde. karnım aç, hava soğuk. neyse; akşama anca geldiler. köylerine gitmişler. bursaya son araba da akşam yedide olduğu için beş on dakika anca görebildim. ayak üstü bir kaç lafladık. sarıldım ve arabaya bindim. bütün günümü sadece onu on dakika görebilmek için heba etmiştim. bir hafta hastalanıpta yatakta yatmakta yanında kaymağı oldu. olsun oda güzeldi be sözlük.
