sen asrin sevgilisiydin
ben, serseriydim
annemin suçu,
şımarttı beni ilkin
sen benden biraz daha sakindin..
toplardın ya saçlarını arkadan,
üsküdar bu halinle ne çok severdi seni,
her gün pazartesiydi seninle
haftasonu
sensiz...
asrın duygusuydu sen'lelik
saçlarını denize atıp toplardın ya gemileri
o an uzak pasifik adalari çıkardı bahtımıza
sırf serseriliğin hatırına
asrın kokusuydu sinen ceketime
bi de seni evden beklemeseler!!
okul çikisi mavi kaçamak ve vapur
ve hala güzel gelen pasifik adalari
martilara attigimiz simitlerin anlami vardi
ve bir de seni hatirlatan şu eski iskele
bu halimize en çok üsküdar gülerdi
sen asrin sevgilisiydin
ben serseriydim
annemin suçu inan
simartti beni hep
ama ulaşamasam da güneşe zıplamayı
ondan öğrendim ben
ayaklarimin yerden kesilmesi
sırf bu yüzdendi
seni öpmeye bahane mi yok?
bugün fenerin maci
baban da inadina karakartal
bi gören olursa yandik
dudaklarin çok maviydi öpmesem olmaz
bi duyan olursa yandik
fener son dakikada galip
yine yandik...
ne çok yanmistik seninle;
yüzümün kizarmasi
sırf bu yüzdendi
okul bitince gittiniz üsküdardan,
buna en çok üsküdar üzüldü.
ben gemileri saydim,
yine uzak pasifik adalari hayalleri kurdum
bi palmiyenin gölgesine kuracagimiz,
mütevazı kulübemizde
bob marley'in sesi
ve senin aksamdan çözülmüs saçlarinin gölgesi
sen asrin sevgilisiydin
ben serseriydim
simdi bahardan kalma bir agaçla birlikte
bana verdigin ceketin ceplerindeyim
belki ordasindir diye bakmaya gittigim
uzak
pasifik adalarından birinde.
