mesele: avam dili ile havassın defnedilemeyeceği kuralının işlemesidir. bir köylü öldüğünde o ölüdür. bir kentsoylu aristokratın yandan yemişi bile olsa maveraya uzandığında vefat etmiş olur. son nefeste de olsa ayrıcalık hakkı devreye girer. ikisi de aynı minerallerden vücut bulmuş haneye gömüldüğünde eşitlik sağlanmış olur.
olur da;
bir fakir bir de zengin cenazesinde bulundum. iki ayrı mekan iki ayrı insan. fakiri defnederken ağlayanların hepsi içtendi. varsa bile kendisine dair ve kendisinden uzantılı kötü niyetler onunla aynı yere gömüldü. zengini son ve ebedi yuvasına yerleştirirken çevresi miras/mal/mülk hesabı yapıyordu. bundan eminim gördüm, gözlerinde; matematiksel hesaplama işaretleri vardı(+ - /) ve kendisi üzerinden devam edecek kötü niyetler çevresine sirayet etti.
entrye bak: hafiften matematik ve metafizik içeriyor. biraz komunal bir yaklaşım var ve azıcıkta edebiyat anarşizmi sezinleniyor. oturdum sıfır.
