o nasıl bir hüsran, nasıl bir buhrandır mütemadiyen sızlatırken insanın içini, eski ama değişmeyen acılara ayna tutar.
efenim şimdi şöyle söyleyeyim; evin karşısında müstakil köhne bir ev var bahçesi ise göz alıcı. ağaçlar mütenevvi çoğunluğa sahip, lakin gel gör ki; bu ağaçlardan bir takım bahtsızlar fütursuzca çiceklerini açmış, etrafa hoşluk saçmaktalar. bugün itibariyle değişen hava sıcakları nedeniyle pazara kalmaz kıran girmiş gibi sızım sızım dökecekler tomurcuklarını, ne büyük yıkım! oysa güvenmesen ilk ılık melteme böyle mi olurdu? ha canım ağaç?
ah dostlar işte böyle üzüm üzüm üzülüyorum, bakıp bakıp içleniyorum bu bahçeye, derdim büyük zira hangimize hatırlatmaz giden dostları, kaybedilen güveni, karlar yağan dağlarınızı, ha sorarım size?
özetle; meteroloji istifa!*
*(bu da bebek kafası sanıyor ki hava durumu meteroloji ayarlıyor)
