Yavuz Sultan Selim zamanında, iran şahı kıymetli mücevherlerle süslü bir
sandık hediye gönderiyor Sultan Selim'e. Sandık açılıyor. içinden çeşit
çeşit değerli taşlar, kıymetli atlas, kadife kumaşlar çıkıyor.Fakat bir de
pis bir koku yayılıyor. Dehşet bir koku, herkes burnunu tıkıyor. Neyse en
alttaki bohçadan insan pisliği çıkıyooooor..
Yani Osmanlıya acayip bir hakaret!!!!! Cihan padişahı emir veriyor, "herkes
düşünsün, buna ince bir şekilde cevap vermeliyiz" Ve cihan padişahı yine
çözümü kendisi buluyor. Aynı şekilde değerli mücevher ve kumaşlarla süslü
bir sandık hazırlatıyor. içine o zamanın Osmanlı istanbul'unda imal edilen
gül kokulu en nadide lokumlardan bir kutu hazırlatıyor, en altına da küçük
bir pusula ve bir satır yazı. Gönderiyor... Şah sandığı açıyor.
Açtıkça
güzel bir koku ve en altta bir kutu lokum. Anlam veremiyorlar tabii. Bizim
elçi yiyor önce, sonra oradakilere ikram ediyor.
Kutunun içindeki pusulayı Şah okuyor:
"Herkes yediğinden ikram eder" !!!!!
