çünküleri defet! yer aç biraz kendine.
niçinlere, nedenlere, nasıllara sarıl ve gir koynuna,
bedeli ölüm olsun cevapsızlığın..
keskin nasıllar edin pazardan, cevabı tatmin etmesin fahişe ruhunu.
bileme ama bilen her tatminsizlikle, senden başlamayı aklet bu defa ki,
kanasın daha önce hiç hissetmemiş olduğun bir acıyla ve irkilsin ucuz hayallerin.
nasıldan sonra..
nedenle yüzleşirken hiç olmayan, hiç olmamış hatta olma ihtimali düşünülmeyen olsun artık ve kızarsın yüzün!
nedenlerle karşılaşılmaz sokakta, herkesin gücü yetmez nedenlerin koyuna girmeye.
neden, nasıldan fahiştir her fahişenin gözünde.
ağırlığı herkesçe bilinir ama kimse alamaz ağzına, gelemez dile...
nedenin karanlığı her fahişenin kabusudur,
ruhun sahipsizliğine her çünkü kucak açar,
her çünkü çoktur ve nedeni yoktur.
nedenden sonra..
niçin nadirdir, narindir, bulunması çok güçtür.
son noktadır, sondadır, sondur.
eşsiz ve paha biçilemezdir niçin,
niçinle yüzleşmek son kez kucak açmakmaktır,
silahtaki son kurşundur niçin ve sadece fahişeleri vurur şakağından.
niçinle yatan, kendiyle kalkar.
saçları beyazlar, gözleri görmez.
ama hisseder,
sonra..
ölüm eşikteyken hisseden çünkü demez,
artık bilir..
