yaralı ve ölüleri toplamak için itilaf devletleri ve osmanlı devleti ateşkes ilan etmiştir. fransız kumandan ve yaverleri meydana çıkmış,etrafı kolaçan etmektedirler. sonra bir türk askerinin bir yaralı bir fransız askerine yardım etmekte olduğunu görürler. askerimiz,ilk yardım çantasından yaralı fransız askerinin yarasını temizler. kumandan,merak edip askerimizin yanına gider ve yaveri aracılığıyla şu soruyu sorar;
-türk, o askerin yaralı düşman askeri olduğunu bildiğin halde neden ona yardım ediyorsun?
+komutanım askeriniz bana bir fotoğraf gösterdi. fotoğrafta yaşlı bir teyze vardı. annesiydi sanırsam. acıdım ona. o yüzden ona yardım ediyorum. varsın savaştan sonra anasıyla beraber olsun. benim anam yok!
komutan,bu cevap karşısında donup kalır. aradan biraz zaman geçer. bakarlar ki fransız askeri daha da iyileşmiş, bizim askerimiz ise yere yığılmıştır ve göğsünden kanlar gelmektedir. üniformayı kesip bakarlar. bakmalarıyla donup kalmaları bir olmuştur. mehmetçik, fransız askerinden daha ağır olan yarasını tedavi edebilecekken oraya bir tutam ot tıkamış, ilk yardım malzemeleriyle fransız askerine yardım etmiştir.
fransız kumandan bu olayı günlüğüne yazacak ve mehmetçiğin kahramanlığını hiç unutmayacaktır.
