yo! eti senin, kemigi benim
konu insan, oldu bitti saçma sapan...
yaradili$ destaninda firar edenler,
dagi deler geçer, biz önümüzü göremiyoruz.
kör adimlarla kendimizi eziyoruz,
gurur duymakmi arti, yoksa dü$ünmekmi eksi?
tam tersi...
tirsak kediler gibi nankör vede vahsiyiz...
acimasiz görünümlü insanciklar, agaçlar
ayakta ölür, insanlar kaçar...
müsvette kagit parçalari sobada yanar;
