17 mart tarihinde ankara akünde izlediğim oyundur.savaşın insan onurunu aşağıladığını anlatan birçok sanat eserinden farkı, savaşın edilgenleri olan askerleri yaşam içinde hiç heyecanı kaybolmayan birer insan olarak ele alması herhalde.savaşa giren binlerce nefer bazı insanlara göre sadece sayıdan ibaret olsa da, askerlerin hepsini teker teker ele aldığımızda ne kadar boktan ve dayanılmaz bir hayatta yaşasalar dahi erkenden, alelade bir mezarda bu hayattan koparılmayı hak etmedikleri anlatılıyor.
