10 gün önce başka zaman olsa çok siklemeyeceğim bir kıza durduk yere görür görmez aşık olma ve reddedilmeyle tetiklendiğini düşündüğüm, gün itibariyle ağzıma sıçan, bugün resmi olarak görüştüğüm 2 psikiyatr'ın şahsıma uygun gördüğü hastalık... Dayadılar Antidepresanları bakalım. Ağlayıp çıldırıp sinirden yumrukladığım duvarı ve ellerimi kırarken bir kaç saniye sonra barış güvercini triplerinde huzur ve heyecan dolu, hadi kalk dansedek gibiyim. Sonra bir anda asabiyet patlaması. Kendim hatalıyken bile karşımdakinin ağzını burnunu kırma güdüsü. Bir anlık kahkahalar. Günlük veya dönemlik değil sözlük. Dakikalar içinde değişiyorum.
işin kötüsü bu hastalığa sahip olduğunuzu öğrenmek. Adı üstünde hastalık. Camda sigara içemiyorum. Bir anda kendimi havada süzülürken hayal ediyorum gözlerim kararıyor şakaklarıma kan fırlıyor. Kendime geldiğimde nefes nefese geri kaçmış oluyorum. Gecenin bir yarısı sokakta çığlık atan sarhoş delilere elime bıçak alıp koştuğumu ise merdivende farkediyorum. Kendimden korkuyorum. Hayır kendime bir şey olmasından değil. Ya sevdiklerime bir şey yaparsam sözlük. Ya bir şey yaparsam ben ne bok yerim.
