baba kız diyalogları

entry373 galeri
    102.
  1. baba: ışığını koru, sönmesine izin verme...

    kız: ışığım mı var benim?

    baba: var tabi... gözbebeklerini çevreleyen yeşilimsi halkayı parlatan kızıl damarlar ne sandın? ben ektim...

    kız: neden?

    baba: üşüme diye..

    kız: nasıl söner ki... ya sönerse...

    baba: sen gözlerine bakıp kendini görmeyi unuttuğunda söner... sönerse kalbine düş-kalbe değil... orada beni bul, yeniden ekmeme izin ver...

    kız: gitme baba bugün... üşüyorum çok...

    baba: gitmezsem hep kızım kalırsın...

    kız: kalayım... sensiz kanatlarım yok... uçamıyorum...

    baba: uçmayacaksın benle olduğun gibi, yürümeyi de öğrenmek zorundasın...

    kız: gitme baba bu ölüm...

    baba: iyi geceler de... yum gözlerini... sabah kolaylık içindir...

    yumdum gözlerimi sabaha...
    hiç olmamasını isterken sabahların, son kez yine babamın sözünü dinledim...
    şimdi yürümeyi de öğrendim baba, uçmayı zaten sen öğretmiştin...
    *
    0 ...