ifade özürlüdür. anlatılmamışlar zamanla kökten yanlış anlaşılmalara sebep olacak ve sonunda kendini ifade etmediğin için aslında hiç olmadığın biri olarak anılacaksındır.
yaşanmışlıklar bazen duygularını dilsiz, kelimelerini sessiz hale getirebilir. zedelenmiş güven duygusu kendini içine kilitlemene ve belki de açılması gereken yerde açılamamana, o müthiş kontrolünü asla bırakamamana sebep olur.
tıpkı inciyi oluşturduğu halde açılmayan istiridye gibi.
hayatın getirileri insanı zamanla dönüştürüyor tıpkı kum tanesinin bir istiridyenin koynunda zamanla inciye dönüşmesi gibi. işte açılamayan o istiride, içindeki inciyi göremeyenin gözünde sadece kabuktur. oysa o kabuk açılmaya cüret edebileceğini hissettiği bir yüreğin yanında değerli bir incidir.
