sevginin türüne bağlıdır. insan olarak mı seviyor, aşkla mı?
eski sevgililer sevilmelidir zaten. neticede zaman paylaşılmış, güzel şeyler yaşanmış ve emek verilmiştir. bugüne gelmenizde pay sahibilerdir.
aşk bitmiştir, tüketilmiştir ve yeni sevgili burnundan duman çıkarmasın, kıskançlıktan çatlayıp patlayıp ümüğünüzü sıkmasın diye görüşülmemelidir o ayrı mesele.
ama sevilmelidir.
zamanında 3 cm den fazla uzaklaşamadığınız, günde bin defa iletiştiğiniz o insanla bir yerde karşılaştığınızda kafanızı çevirip götrmemezlikten gelmek, bir selamı çok görmek bence şerefsizliktir.
öküz öldü ortaklık bitti denmemelidir.
eski sevgiliden arkadaş olabileceğine inanmıyorum ben. sıklıkla görüşülmesini de mantıklı bulmuyorum. ama selamı sabahı kesmek de geçmişe olan saygısızlıktır.
eski sevgili aşkla, tutkuyla seviyorsa halen, o zaman kaçmak hatta sırra kadem basmak gerekir. siz buza dönüşmüşken o hala alevliyse orospu çocukluğu yapıp canını yakmanın bir manası yoktur.
kalbi avuçlarında, canı acıyan, size hala parlayan gözlerle ve ancak aşıklarda bulunabilen tükenmez umutlarla bakan birine, "arkadaşız yauu" demek ayşeciğe porno film teklifinde bulunmak kadar saçmadır.
