o adam sokakta hiç bir maçına gitmediği hiç bir mücadelesinin içinde olmadığı hiç bir kavgasını görmediği o başka şehrin takımı için galatasaraaaay, fenerbahçeeee, beşiktaaaaş diye bağırıyor ya; işte o an o adamın en güçlü olduğu andır. zümre oldukça göt yalayanı da olur aga. her yönetim kendi oligarşisini yaratır. futbolun oligarşisi de yalakası da bunlardır.
bileğinde, kolunda, kafasında, en önemlisi yüreğinde gücü olmayan adam birilerinin peşinden gider. biz doğduk büyüdük böyle öğrendik. sen bir yere aidiyetini tırnak içinde belirtiyorsan semtinin takımını da mahiyetine alacaksın. kimi kupaları kaldırmış kimi şampiyon olmuş kimi milyon dolarlık eşek getirmiş kimi afili oynamış.
sana ne? en basitinden sana ne? kapitalist çarklar içerisinde tıkılmış kalmış olabiliriz ama benim mıntıkama sana ait olmayan şeyleri övünç kaynağı olarak getirme. senin için daha iyi olur. çünkü tribün hakketen terso.
