bu nirvana denen memlekete sabır otobüsleri gidiyormuş. beni de sabra en çok sevkeden şey barış özbek ve onun şaşkın halleridir. onu hiç sevemedim. bir kere almancıydı. almancıyı sevmem. domuz yağlı çikolata yiyen 13 yaşında olmasına rağmewn 28 yaşında gibi görünen çiko akrabalarımı hatırlatır bana. almancı sevmem. kültür çatışmasını ömrümce yaşadım. almancı sevmem. barış'ı o nedenle izlerim. atamadığı paslar, o haliyle no look pasa kalkışması, kaybettiği toplar, sakatlamak için tekme atması filan izledikçe allah'ım diyorum bu cimbom'da orta saha oynayabiliyorsa benim günahım neydi.
en kötü ihtimalle samsunspor'da forvet olurdum amına koyim. samsun dedim de 55 sabri geldi aklıma ama yeter bu ismi bile ne duymak ne de esprisini yapmak istiyorum. futbolu da bıktırdı esprileri de. neys sürekli olarak barış özbek izlemeye devam. sabır taşı olacağım günü iple 31 çekiyorum.