bir istanbul ya da bilemeyeceğim, metropol gerçeğidir. anadolu'nun hiç de saçma olmayan orta halli şehrinden kopup gelen, gençliğinin bahar dalları yeni filizlenmiş öğrenci kişiye bu, yıllar içinde biraz sinir, biraz gözyaşı biraz da hayretler içine sokulup çıkartılarak, başına vurula vurula, burnuna sokula sokula öğretilecektir. hele kişi biraz da saftirikse, maddi imkansızlıklarla boşaltmak zorunda kaldığı evin sahibi "ya yeni kiracı bulamaz da kredi borcunu ödeyemezse.." diyerek oturur saatlerce ağlar bile.
(bkz: eski ev sahibinin depozitoyu vermemesi)
