russel crowe nin üstün performans oyunculuğunun da katkısıyla, duygusal film klişelerine nazaran sürekli yüksek tempoda geçen ve bir an duran, o durduğu anlarda insanın kalbine bir iğne saplayan ve sonra tekrar temposuna kaldığı yerden devam eden, yine böyle ara ara duran bir film. bazı sebeplerden dolayı hissettiklerinizin tam tersiymiş gibi göründüğünüzde ve ya davrandığınızda hissettiğiniz duyguları hissediyorsunuz o durma anlarında. ağzınıza bir yudum şarap alıp, ağzınızda çalkalayarak hmm diye başlayan bir yorum yapmak istiyorsunuz bir de. ne güzel filmdi be diyorsunuz bir de bitince.
