oysa iyi kalite bir fransız konyağı ile kurulup koltuğa izlemek vardı.. kurtarabildiğin kadar kurtarabilmek vardı.. sen, sen, sen ve evet sen de.. yada ilk taşı atacak olan günahsıza taşını vermek.. kırk katır mı, kırk satır mı diyene, kıçına sok hepsini, ben gidiyorum demek vardı.. neden o nun içindeyken, düpedüz düzüşüyorken işte, ağladığını, anlatmayı geçiştirmek vardı.. gözüme gözyaşın düştü dediğinde..
oysa bak aslında kolay olanı yapıyorum seni seçmekle.. kendimle olamayışımın yüceltilmiş halisin sen.. demek vardı..
