inceden ışık dolar her sabah odama. incelen bakışlarıma ve yorulmuş gözlerime, karanlık mizacıma inat her sabah aynı saatte aynı ahenkle aynı renkle hücum eder. geceden arta kalan ne varsa, gündüz onu alıp gider sanır insan. gecesi olmayan bir hayatın neyini alıp gideceksin ki?! insan uyumamışsa uykusuzsa, ben sensiz geçen bu kara gecelerde sensizliği gözlerimi kapayıp karanlık uykulara dalacak kadar cesur değilim anlayışını yıllardır benimsemişse, seni bir anlık aydınlıkta bulabiceğine inanmışsa, her yalanı bu hayale her doğruyu bu ideale çekebiliyorsa işte o insana gündüzler fayda etmez. gecesi berbat, gündüzü harap bir şehrin her sokağına bu adamın adı versen, güneşe buzla, kara ateşle derdini yazsan yine de bu biçarenin derdine derman olmazsın..
hayallerinin ellerini bir atın arkasına bağlamış gecenin sinesinde oradan oraya gezdiren sürüyen peşi sıra sürünen. ara sıra sırra kadem basmış hatıralarını suni solunumla hayata döndürmeye çalışan, başaramayınca oturup ağlayan. çayı kezzap gibi tadan dumanında kaybolan, keyfini durduk yere hiç uğrunu kaçıran, kaçırtan, mutluluktan, huzurdan fitye isteyen hain bir nefse sahip olan. zaman zaman bir yerlerde gölgesinden utanan böylece karanlıklara dalan, güneşi mum misali üfleyerek söndürmek isteyen, neden terk edildiğine anlam veremeyen neden ulan neden sorusunu kafasında bir dart tahtası haline getiren ve her gece bu tahtanın tam ortasından vuran. eskiyi vurdukça, aşkı ve sevdayı vurdukça kendini kanatan, ona buna sana dair yazılar yazan. artık hiç kimseyi sevmeyen sevebileceğine inanmayan inançları ve iyilik duyguları yıpratılan, kendini garip ve unutulmuş hisseden, bilmediği bir şehirde tanımadığı insanların yanında kaybolmuş tanıdık bir çift göz arayan çocuğun telaşıyla bakan. "durun biraz insaf" dercesine susan. yorulmuş, üzgün ve alabildiğine üzgün bir adama hangi gece hangi sabah allah aşkınıza?!
işaret parmağı koparılan bir keskin nişancının çaresiliğini yaşayan birine kim nasıl yardım edebilir?!hedef kaçar günler geçer ömür geçer bahar olur çiçek açar yaz olur yörük göçer sonbahar olur kırlangıç göçer kış olu kar düşer ve "sonra saba
