istanbul'un hırçın günlük yaşamına yeni bir soluk getirmiş olan teyzeledir. Sırada sıra kavgası yapanlar, Kapıda binerken omuz atıp öne geçenler, arkaya doğru ilerlerken kıçıyla yere serenler, koltukla sizi camla press yapanlar vs. Metrobüste özellikle genç iseniz ve oturuyorsanız, teyze sizi gözüne kestirdi mi kurtuluşunuz yoktur. Hiç öyle camdan dışarıya bakmalar, onu görmemezmiş gibi yapmalar, hastayım, uykum var numaralarıyla uğraşmayın. Siz o koltuktan kalkmadıkça metrobüste dedikodunuzu çıkartıp, tüm metrobüsün size psikolojik baskı uygulamasına sebep olur. Etraftan bir süre sonra duyulan " Nerde eski gençler, bunlar da hiç saygı kalmamış." lafları beyninizi kemirmeye başlar. En sinir bozucu kısım ise final kısmıdır ; teyzeye mağlup olduğunuz anlaşılır ve kıçınız koltuktan hafifçe havalanır, teyze kaltığınızı görünce bakışları sizin üzerinizden gökyüzüne çevirir takmıyorum triplerine girer. Siz omzuna ufak bir dokunuşla, " teyzecim buyrun,oturun." dediğinizde "Yok yok,hiç gerek yok. Ben zaten birazdan ineceğim." der. Yaptığı yetmemiş gibi bir de kendini naza çekmez mi, gel de böylesine yer ver şimdi. Bir inatlaşmadan sonra teyzeye, "ağzını burnunu dağıtırım otur uleyn!" bakışı attıktan sonra amacına ulaşmış teyzemiz size zevkle gülümser ve oturur. işte böyle vahşidir teyzelerimiz.
