en vazgeçmiş anlarımda tutuyorsun yakamdan. tövbelerin kaçıncı kez çiğnenebileceğini seninle öğrendim. sonsuz yolları yürüyorum adım adım aklımda bakışlarınla. şarkılar birer birer adını haykırıyor sessizliğinde gecenin. koridorların karanlığından geçerken ismini haykırıyor kulaklarımı çınlatan geceler. bir ayna var yolun sonunda ve gözlerim görünüyor yaşları dökerken. bitmeyecek gibi son verişler, yok oluşlar. tozlanıp kuru bir öksürüğe yar olacak sayfalara yazıyorsun adımı sensizliğin alışkanlığa dönüşmesini beklediğin günler dahilinde.
bir anahtar var elimde, sana uzatıyorum. kalbimin kilidini açtığında sana akıyor bütün yıldızlar. bütün bulutlar sana siper oluyor ve güneş her doğduğunda gölgende kalıyor güzelliğinle. zirvelere yağan kar, yokluğundan çok titretiyor zayıf düşmüş bedenimi. teninin kokusu canlanıyor anılarımda gelemem dediğin anda. sarsılıyorum, saçmalayamıyorum bile...
