son dönem filmleri arasında kendini izleten gerçekten iyi filmlerden biridir. kısadan köşeyi dönme hayalleri olan 2 gencin hikayesi diyebiliriz kısaca. ama asıl verilmek istenen mesaj koca gökdelenlerin arasında yaşam savaşı veren insanların hikayesidir. o yüzden o gökdelenler gözümüze gözümüze sokulmakta.
filmin en gıcık yönleride işin teknik tarafıydı. ses inanılmaz kötüydü. hele bide bir avm sahnesi var ki bir yönetmen neden bu kadar flu hatta biraz daha abartırsak bembeyaz tutmuştur anlaşılmaz. ama sanırım teknik yetersizlikten daha fazla maddi problemler ön plandaydı. ki sonradan kültür bakanlığı destekli olduğunu öğrendim. ha bide neden yönetmen eline kamerayı alıp (bkz: en büyük asker bizim asker) diye neden bağırırki?
