doğrudur. başımdan geçen güncel bir olaydır hemen anlatayım; 12 gün önce basketbol maçımda ayak bağlarımı kopardığım ve bir ödeme sahip olduğum için çooookk çok çok çok uzun süredir yaptığım body building olarak nitelendirdiğimiz spor'u yapamamaktayım. bundan dolayı da çok büyük üzüntü duyuyorum ama ayağım için değil, salona gidemediğim için. spor salonunu öylesine özlüyorum ki o iğrenç ter kokusu bile burnumda tütüyor. spor yapmayınca üzgün, mutsuz ve halsiz oluyorum. salona girdiğim zamanlar ise mutlu, sakin, huzurlu ve enerjik. hayır bu 3 aylık sakatlıkta ben bu arzumla başa nasıl çıkacağım bilmiyorum.
