tiksindiğim naifliktir. en baba örnek sunay akın abimiz.
bu insanlar öylesine naif, öylesine duygulu, elit, sakin bir tabiata sahiptirler ki her şeyden pozitif bir çıkarıma ulaşırlar.
çocukluğumuzdaki oyuncaklara şiirler yazarlar, yazılmış şiirlere dünyanın en tatlı şeyi gibi hayranlıkla bakarlar. bir güvercin hepimizdeki görüntüsünden farklı yansır onlara.
biz "belam sikildi lan" derken onlar "çok örselendim" derler. hışım, agresiflik gibi duygularını aldırmışlardır bu adamlar.
kızdıklarında "senin amına koyim ya, ne mal adamsın" demez "kolpa" şiir dostları, "beni çok kırdın, hayalkırıklığımın derecesini tahmin bile edemezsin muharrem" demeyi tercih ederler. oysa muharrem dediğimiz, sağlamca sövülmeden kendine gelemeyen insanlardandır. muharrem bizdendir, kolpa değildir, candır.
notingen forıst: bu "şiir sever" kelimesini bitişik yazdık ama umarım doğrudur. hayır tdk'da da bulamadım. amına koyim böyle işin.
