hırvatistandaki tüm yastıkları toplamışım. hepsini bir odaya doldurup yatmışım üstüne. elçi gönderiyorlar bana. böyle yana taranmış sarı saçları, lacivert üniformasıyla yastık için yalvarıyordu bana. n'olur bir tanecik yastık verin efendim. onu ülkemize götürelim diye. ben de ısrarla onların artık bana ait olduğunu, kesinlikle veremeyeceğimi söylüyordum. büyük bir üzüntüyle çıktı gitti odadan. ne yapacaksın tek bir yastığı be adam damızlık mı yapıcaksın diye sormak uyanınca geldi aklıma.
