geceleri yalnızken ve sessizken ortalık, karanlığın içinden kısık sesle bi' başlar ki tıngırdamaya.. işte o zaman herşeyi bi' kenara bırakıp gözlerimi kapatırım ve sakin, sessiz, sadece ay ışığının aydınlattığı denizde, suyun kaldırma kuvvetinin etkisinde anlamsızca sürüklendiğimi hayal ederim. 7 dakika 44 saniye boyunca öyle dolar ki huzur içime, soyutlanırım herşeyden sanki sayende.. windowpane..
