bir gün yazdığım bir yazı vardı deftones için. demiştim ki; " yazacağım çok şey olsa gerek, ne zaman biter acaba?" başladım yazmaya, yazamadım... yetmedi bildiğim kelimeler, cümlelerim yüklemsiz kaldı biricik öznesi ile...
aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum bir şey yazmıştım, bunu yazmışım...
"deftones! söyleyebilecek bir şey bulamıyorum ben onlar için...
ağladığımda sarıldığım, tam düşücekken tutunduğum, bir çıkış yolu yokken o ilahın bana yol gösterdiği, vazgeçmişken savaşmam gerektiğini defalarca anımsatan,hayatımı borçlu olduğum grup... öldüğüm gün onlar olacak yanımda. kulağımda o ses çınlayacak... o gitar ve chinomun sesi... beni bilenenden alıp bilinmeyene onlar götürecek...
deftones aşkı mı nedir yahu bu? her bi şarkının yeri ayrı bende, her çığlığın yeri ayrı, içime işleyen her melodinin yeri ayrı... deftones'un yeri apayri!!!
demeş ki frank deftones müziği için "bataklıkta çırpınarak yolunu bulmaya çalışan bir denizkızı"... ve çırpınırken yolumu gösteren deftones benim denizkızım...
ilahım her şeyim chinom... onun sesi beni bataklıktan çıkaran... kimi zaman o bataklığın en derinine itse de o ses ustaca, usulca acıtmadan çıkarmasını bilir o bataklıktan yine atar hayatın kucağına. ama hep yanındadır sadıktır. pes etmeye kalktığında çeker alır seni o karamsarlığın kollarından... ama o bilir acıyı en iyi şekilde yaşatmayı, acıtır kalbini...
bir bıçaktır deftones... gelir saplanır kalbine çıkaramazsın... her seste her haykırışta,her gitar tınısında o bıçak gider kalbine döner durur içinde kanatır seni. ağlarsın..kalbinde ağlar, döker kanlı gözyaşlarını... chino'nun ağzından çıkan her ses iter bıçağı da derinlere kanarsın, ağlarsın...
acı çeken vokalin küçük kızıydım bir zamanlar büyüdüm acı çekmeyi öğrendim...
"bir gün olur da çocuğum olursa ve bu sesi duymazsa ne kadar eksik kalacak" diye saatlerce oturup düşünmeme neden olan gruptur. yine karamsarlığın kollarına atandır.
" bu sesle büyümeli benim çocuğum. bu müziği tatmalı, öğrenmeli annesinin kızı/oğlu olmalı, ona ninni olmalı chinomun sesi."be a simple kind of man" diye fısıldamalı kulağına. ve bu dünyaya getirebildiğim o çocuk dünyanın pisliklerinden o ses ile arınmalı annesi gibi! allahım lütfen onları koru!" diye dua etmeme de neden olmuştur.
beni büyüttün chino, sıra benim diğer parçamda. bebeğimi beraber büyüteceğiz o gün geldiğinde...
