bütün o romanlar, bütün o şarkılar senin için yazılmadı mı ey aşk? bütün o hüzünler, bütün o çaresizlikten kıvranmalar senin yoluna kurban edilmedi mi? ve bütün yalanlar senin için, bütün akla zarar sözler ve bütün replikler senin için tasarlanmadı mı loblarda? ve kahretsin ki bütün o gururlar senin için incinmedi mi söylesene bana?
senden nefret edeyim diyorum olmuyor. kaçayım uzaklara diyorum yine olmuyor. maskelere bürüneyim tanıma beni istiyorum, maskem de sen oluyorsun. söyle bana ben seninle ne yapayım ey aşk.
ve artık, artıktan da öte hep, dur diyorum sana. anla biraz beni de. ben senin için nelere katlandım bir bak. dön geriye de bir bak. döktüğüm gözyaşlarında yüzen ölü çocuklara bir bak. allahını kitabını seveyim aşk. dön de bir bak.
inan ki göğsümü yarıp bağırmak geliyor içimden. imdat diye. öyle doluyum ki seninle. öyle kaplamışsın ki bedenimi hastalık gibi. ne ilaçlar fayda ediyor ne bıçaklar.
biraz insanlık kaldıysa içinde, biraz sıkıldıysan benle oynamaktan, ve biraz açsan yeni sömürüşlere, gözünü seveyim bırak beni.bırak da yaşayayım hayatımı. artık şiir okumaktan sıkıldım. techno düşünceler sarsın istiyorum beynimi. biraz da kaymak istiyorum kaygısızlığın dağından aşağı. ve birazcık da başka eziyetler tatmak istiyorum. senin eziyetine doydum inan. eğert sende doyduysan ve aşka inanıyorsan sende, kendine inanıyorsan;
azat et beni ey aşk...
