Küçükken okulda sürekli silgim, kalemim ve birçok şeyim kaybolurdu annem bu duruma çok kızardı ama pek umursamazdım.Büyüdüm ve annem hiçbirşeyine sahip olmuyorsun diyor ama hiç değerli birşeyim olmadı benim. Hiç bir şeyi kaybettim diye üzülmedimde.
ilk defa kaybetme duygusunu babamla yaşadım kaybetmenin insana verdiği boşluğu asla tarif edemiyorum.
Yan komşumuz tasinacakmış. Çok üzülüyorum akrabamiz , ailemizden biri gibiydi çok üzülüyorum. Annemden 3 ay ayrı kalmıştım bir başka komşumuzda kalıyordum mecburen. Annem yokken ben hep yan komşumuza onun gitmek istiyordum.Şimdi gitmesi çok değişik geliyor. Bunca yıl yanımızdaydı.Komşuluk bir başkaymış.
