savaş sadece cephede yapılmaz. cephe de adamın toprağını işgal edersin güçlüysen.ona "askeri savaş" denir. işin bir de "ekonomik savaş" boyutu vardır. bu tür savaşın silahları da askerleri de farklıdır. büyük şirketler bu savaşın büyük silahlarıdır. bir ülkenin en önemli ekonomik baş köşelerini başka ülkelerin bu şirketlerine kaptırdın mı, beş babalara geldiğinin resmidir. çünkü o yerleri konuları, maden şirketlerini artık s.ksen, sana geri vermeyeceklerdir.
türkiye artık bariz "gizli sömürge " devleti profili çizmektedir. bir devletin herşeyi başka devletlerin şirketleri arasında paylaşılmış ve gerçek gelir de başka devletlere gidiyorsa, o devlet ekonomik bakımdan "işgal edilmiş" demektir. bu işgal askeri işgalden çok daha "pis" bir işgaldir. çünkü karşında "düşman" karşında "düşman" üniforması giymiş bir asker değildir. düşman direkt senin "işverenindir" patronundur. sen yaşamak istiyorsan olayın onun g.tünü yalamaktan geçecektir. erdoğ
bu tür işgaller dünya da olmuştur. bilindiği üzre almanya mesela bu şekilde yunanistan ı ikinci dünya savaşındakinden çok daha feci bir şekilde işgal etmiştir. bunu en iyi yunanlılardan dinlersin. adamlar-benim almanya da tanıdıklarım "olm adam heryere bütün süpermarketlerini, araba satıcılarını götürmüş, hepsinin başında oturanlar alman. sen kendi ülkende işçisin. bütün paraları kazananlar alman. satılan mallar çoğunlukla alman malları, batmış olm bu ülke" diyorlar. erdoğanizm denilen şey, işte böyle birşeydir.
erdoğanizm egemen güçlerin ülkeyi parayla işgal etmelerini sağlamış bir yöntemdir. senin hızlı tren yolunu bile avusturyalılar yapar, ve herhalde ki bunu senin güzel gözlerin için yapmazlar. senin bankalarını da satın alıyorlar, aldılar bile çoğunu bildiğim kadarıyla. e bu durumda, adam resmen çeşmenin başına oturmuş. senin paranı sen kontrol etmedikten sonra, senin kazandığın para, senin cüzdanında durmadıktan sonra, o para pek de senin değildir gibi...öyle mi?...ama biz mutlaka yanlış düşünüyoruzdur. erdoğancılardır, doğru olanlar.
