insanlığı olanı çok acıtan bir laf vardır , "insanlar onlara neler söylediğini unutabilirler belki ama ne hissettirdiğini asla unutmazlar". ama bana kalırsa daha da beteri kokulardır. görüntüler, sözler,yaşantılar bir zaman sonra ister istemez silikleşirler, hele üzücü olanları , pişmanlıkları kısa vadede daha şiddetli yaşasak da , daha çabuk unutur , daha çabuk gömeriz zihnin derinliklerine. ama bazı kokulara endekslediğimiz kimi anılar seneler sonra bir an da geri geliverirler. ismini , yüzünü hatırlamadığınız belki de yıllarca aklınıza gelmemiş insanlar bir anda sökün edip zihninize doluşurlar. önünüzden geçen birinin parfümü, bir yemek kokusu, ıslak toprak ya da hiç de romantik olmayan bir başka koku. beynin içindeki video hafızanın, kalbin içindeki yüksek frekanslı sızı cihazının düğmesine dokunuverir.
söylenemeyenler, yanlış söylenenler , yanlış anlamalar , başka türlü yapılması gerekenler gözlerin önünden geçer , kulaklarda çınlar. eli kolu bağlı çaresiz bir seyircisinizdir o anda. zamanın görece olduğunu bazen 1 saniyenin bir kaç yıla denk geldiğini uygulamalı ve narkozsuz acılı öğrenirsiniz ...
