6 kere başlayıp ilk 50 sayfasında yarım bıraktığım,sonrasında "okucam olum bunu" hırsıyla devam edip bayıla bayıla bitirdiğim heyecan verici, şaşırtıcı, yeni şeyler öğreten ve araştırmaya sevk eden adam fawer kitabı.
prestij'den sonra başlayan tesla merakımı cezbeden, gnostisizm de neymiş yahuu dedirtip vikipedi açtıran, tanrıyla ilgili düşüncelerimi bir kez daha irdeleten, olasılıksız kadar akıcı olmasa da onun kadar hatta çoğu zaman ondan daha heyecan verici olan eser. ayrıca bu kez işin içine aşk da girmiş, daha bi sempatik olmuş.
özellikle charlie'nin ölmediğini açıkladıktan sonra "valentinus" bölümüne giriş yapan adam abimiz,okuyucuyu ters köşeye yatırarak zekasını konuşturmuş. o andan itibaren "aha da valentinus charlie'ymiş" diyor, son sayfada dumur oluyorsunuz, benden söylemesi *
