işten çıkıp metrobüse bindim. zincirlikuyu ya geldiğinde söğütlüçeşme istikametine gitmek için metrobüs değiştirdiğimiz sırada, metrobüse binmeye çalışan yaşlı bir teyzeciğimize, çağdaş kalçalarını koymak için yer kapma telaşında olan mini etekli, laikmi laik, çağdaşmı çağdaş kızımız teyzeyi kapıya sıkıştırarak öyle bir ittirdi ki teyze neredeyse kaldırıma geri düşecekti ve ben o an sanki vücuduma download olan olağanüstü bir güç ile hemen atıldım da allahtan tuttum teyzeyi, yoksa kafasını yere vuracaktı.
neyse, akp nin müthiş hizmeti olan dakik mi dakik metrobüs bu, beklermi hemen kapattı kapıları devam ediyoruz yolculuğumuza, metrobüsün içi gencecik çağdaş insanlarla dolu, heh teyzeye şimdi yer buluruz derken teyzeye su felan veriyorum, teyze ayakta kimse kalkıpta yer vermiyor, birinde kulaklık gözlerini kapatmış birisi dışarıya dağa taşa bakıyor.
teyze dediğimde nerden baksan 70 yaşında, zaten düşecekti birde nefes nefese, o esnada iyice sinirlendim ve tam utanmazlar diye bağıracakken, az ileriden hanım hanım başı kapalı efendi bir kızımız;
teyzeciğim! teyzeciğim! buyurun buraya oturun, dedi. sonra teyzeyi oraya oturttuk da bizde hanım kızımızla güzel ahlaktan, ak partinin hizmetlerinden, ak partiyi beğenmeyip de hizmetlerini böyle utanmazca kullananlar hakkında söyleşe söyleşe gittik.
