bugün hastanede sıra beklerken 4-5 yaşlarında bi çocuk vardı sözlük, annesi kardesi ile muayneye girmiş bizimkini kapıda bırakmışlar.. bi elinde sütü tutuyor, bir eli ile kaspıyı vuruyor "anne beni de al" diyor. belli kendini o anda çok yalnız hissediyor. korkuyor çünkü çocuk aklıyla.. annesi onca kalabalığın içinde yanında değil ne yapacak onsuz.. aklından bunlar geçiyor sanırım. şu anda bende kendimi 4-5 yaşlarında yapayalnız korkak bir çocuk gibi hisseiyorum sözlük.. hastane odasında tek başıma.. ama allahtan sen varsın be sözlük..
