allaha tevekkül eden insan, kalben ona teveccüh etmiş demektir. bu teveccüh, başlı başına bir salih ameldir, bir ibadettir. istenen dünyevî maksat gerçekleşsin veya gerçekleşmesin, uhrevî mahsûl alınmış; ruh, huzurun zevkine ermiş, allahı anmanın safâsını sürmüştür.
