toplumdaki ortalama ıq nun altında veya üstünde kalanların toplum sistemine ayak uydurmaktaki yaşadıkları sıkıntılardır.
ıq derecesi toplumun altında olanlar toplum sistemine karşı yetersiz kalmaları nedeniyle daha basit bir sistem için uğraşıp mevcut sisteme ayak uyduramadığından yakınırkken,
ıq derecesi toplumun üstünde olanlar kurulan toplum düzeninin yetersizliğinden ve kalitesizliğinden yakınıp daha zekice bir sistem için uğraşıp mevcut sisteme ayak uyduramadığından yakınır
bu tür insanlar günlük hayatta olsun düşünce hayatında olsun sayısızca zorluk çekerler ve toplum sistemine rahatlıkla ayak uydurabilen insanların taklidini yaparak hayata tutunmaya çalışırlar
mesela ülkemizde ortalama ıq 90 dır bu ıq derecesinden uzaklaştıkça sisteme ve topluma karşı yabancılık artar zorluklar daha sık kendini göstermeye başlar,
örnek vermek gerekirse oğuz atayın tutunamayanlarındaki selim ışık böyle bir karekterdir ve topluma ve toplumun yarattığı sisteme birtürlü ayak uyduramamıştır.
bu durum milletlerin yönetilme şeklinide direkt olarak belirlemektedir mesela ıq ortalaması 90 olan bir ülkede 90 ıq nun kabul edebilceği 90 ıq göre yapılan propagandalar ve icraatlar daha çok ilgi ve destek görmekte bu durumda yapılan icraatlerin bu seviyede kalmasını sağlayarak eğitim,ekonomi,askeri,sosyal... kısacası her alanı etkileyerek bir düzen ortaya çıkarır.
bu bağlamda baktığımızda zeka gafiğinin tepe noktasında geçen çizginin sağında ve solunda kalanlar bu çizgiden uzaklaştıkları ölçüde bir dışlanmaya maruz kalırlar.
edit: burda ortalamanın altında ve üstünde kalanlardan bahsetmeme rağmen sadece üstünde olanların durumu anlaşılmış hatta aristokrasiye bile geçiş yapılmış.
