seni tanıyana kadar bir emir kipi, çok canımı acıtan uzun bir süredir ise kim sen dese...
hiç sabırlı olmadığım kadar sabırlı olmayı öğrettin bana, kendi kendime bile vay be buna rağmen mi demeyi tattıran sen,
var olma ihtimalin o kadar değerli ki, sırf bu ihtimal için,
hiç olmadık, olma ihtimalimiz yoktu, tipin değildim belki ben senin, ama sen,
hiç olmama ihtimalinden hiç korkmadığım kadar korktum ilk defa,
o kadar yüzeylerdeydim ve o kadar derindiki sana dair her şey,
sustum, aslında konuştuklarımızı anlıyorduk ikimizde, söylediklerimiz, söyleyemediklerimiz oldu,
baharı candan erçetin daha bir farklı söyledi ikimiz için,
daha yorgun baktık hayata,
birlikte ama yanlız,
hep birlikte olcağımızı biliyoruz,
bir zaman, bir yerde, bir gün, çok geç, çok erken,
birlikte ve yalnız,
biz aslında ikimiz için hiç olmamalıydık.
evet benim akvryumdaki turuncu japon balığım,
inan çok ağır gelmeye başladı sabah akşam iki tane yem atma sorumluluğu bana,
bi pazarda sen hazırlasan kahvaltıyı,
bir gecede ben senin suyuna değil sen benim kola ma damlatsan ya votkayı,
seni terkediyorum,
belki bir gün seninle oluruz biz oluruz,
belki,
