cem adrian'ın iç kanırtan şaheseri. bir hikaye dinler gibi, tekrar ve tekrar dinletir kendini. bilhassa "bitmedi bitmedi bitmedi çocuk, bitemedi çocuk" kısmındaki çift t'li vurgularına hastayım. bitemedi değil bitttemedi yani. birhan keskin şiirlerindeki gibi.
