sevgili askerdedir, yolladığınız mektup 2.5 hafta sonra aps ile ulaşmıştır. dikkat çekiyorum acele posta servisi ile. sevgili 1 kmyi mektuba ulaşmak için koşarak gitmiştir ve aynı yolu çabucak okuyabilmek için dönmüştür.
telefon çalar;
maroia: efendim
sevgili: aşkım! napıyorsun?
maroia: hiç bebeğim, ders kaydı için uğraşıyorum. sen?
sevgili: seni seviyorum.
ve sahne kopar. "mektubunu aldım." cümlesi de gelir ardından. şimdi bunun neresinde çok seviyorumculuk yapan, yok efendim romantizmin bokunu çıkaran falan.
kalıba sokmaya çalışmak olur da bu kadar olmaz ki arkadaş.
seni seviyorum eğer dedikçe yıpranıp yok oluyorsa o ilişki de bir bokluk vardır afedersiniz de, aylardır "seni seviyorum"un herhangi bir deformasyona uğradığını görmedim, yersen.
