Neticede Şeyhülislam, Osmanlı devletinde "padişahım bunu yapma bunu yap" diyen bir makamdan çok "hah islamda bununla ilgili şu var" makamıydı. tabii padişahların tutumlarına göre ufak tefek sapmalar olabilir ama genel manada budur. Ebu suud' da bundan ibarettir. padişah, yapmak istediği şeye onay arıyordu sadece, o'da verdi. kim suçlu ki?
"Şeriattan kanuna, Ebusuud ve Osmanlı'da islami Hukuk", (Tarih Vakfı Yurt Yayınları) isimli eser incelenebilir. Ayrıca kitap, ebussud'un hukuk anlayışının, günlük hayatta çıkan problemlerin çözümüne yönelik pratik bir uğraşın hukuk adamlarının esas meselelerinden birisi olması gerektiğini bunu yaparken de geçmiş hukuki geleneğin kurallarını ve kavramlarını kullanabilmesindeki maharete dayandığını söyler.
