biz takımımızı, güçlü olduğu, çok popüler olduğu için tutmuyoruz.
belki 3 büyükler arasında en az popüler olanı, en az tanınanı...
ama beşiktaşlı olmanın farkı da burda başlıyor işte.
biz takımımızı tutarken, başarıya bakmıyoruz. gerçekten gönül veriyoruz.
"beşiktaşlı olunmaz beşiktaşlı doğulur" derler ya, ben beşiktaşlı doğmadım. ama 5 yaşından beri beşiktaş taraftarıyım ve bundan gurur duyuyorum.
belki klasik, belki de artistik için söylediğimi sanacaksınız;
ama ben, beşiktaş bankasya 1. lig'e düşse de tutarım takımımı, değiştirmem.
biz beşiktaş'ı tutarken, aldığı kupa sayısına bakmıyoruz.
biz takımımız başarısız olunca ona sırt dönüyoruz. ama bunu yaparken, beşiktaş'ı tutmayı bırakmıyoruz, protesto ediyoruz.
protestomuzun sonucunu da alıyoruz.
neymiş sekiztaşmış, 8 gol yenir miymiş hiç?
yenir kardeşim yenir... beşiktaş yedi oldu, itirazı olan? siz de oynasaydınız, kaç kaç biterdi acaba maç?
tebrik etmek lazım fenerbahçe'yi, her ne kadar pek hazzetmesem de, son maçta yendiler bizi. güzel oynadık, atamayana atarlar demişler, yenildik. kabul.
ama kimsenin kalkıp beşiktaş'a bok atmasına da gere(n)k yok!
velhasıl,
beşiktaşlıyız, öyle kalacağız,
geçiremez hiçbir güç bizi bu sevdadan.
karda, çamurda, yağmurda her an yanındayız,
15 gol yesen de buca'dan,
biz beşiktaşlıyız!
